Ayrılmayan bir bütünün parçası gibi
Koptu artık dünyalık hisler
Ki acı çekmiyorum
Bıraktım tüm hislerimi geride
Çekildim artık geriye ve beklemekteyim
Özgürlüğüme kavuşacağım günleri saymaktayım...
Düşüncelerim sensiz ki artık kaldı kalemim sessiz
Uzaklarda kalem kağıttan kopan bir düş...
Ve başladı artık kabus...
Var ki bu kabusun kötüleri kahramanları
Kahramanlar birbirine dokunamayan iki yıldız
Kötüler araya giren bir çok şey
Ki dünyalık...
Özleme mahkum beden
Düşünceler yine sorgular içinde kayıp
Dünya da sanki yok hiç ayıp
Hadi arada bul...
Kimin derdinde yine düşler
Gelip geçer pamuk prensesler
Ardında ağlamaklı yedi cüceler...
Elbet benimde zamanım dolacak
Ki vakit dar...
Her gün daha fazla ekşiyor hayaller...
Artık damağımın tadı kaçmış olsa gerek..
28 aralık 2008 00:06
Ali Unutan