Ağlama Kalbim...
Belki bir aşka ihtiyacım var diyordum günlerden bir gün,
Oldu ve Çok sevdim adeta delicesine belki kimsenin sevemeyeceği kadar
Kelimeler açıklayamadı yetmedi afalladı, pes etti.
Deli gibi tuttum ellerini hiç bırakmadım
Benim olacak sandım
günlerden birgün kalktığımda onu yanımda bulamadım
Sonunda oda gitmişti
Çok aradım ama bulamadım
Her sokakta her köşe başında
Bir not bile bırakmadan gitmişti sebebini bilmiyordum
Gözlerinin yeşiline aldandım sanki bir rüyaya daldım
Bir daha uyanmamak adına.
Sonunda yine ben yıkıldım
Defalarca ağladım yıldızların altında
O soğuk geceler de seni aradım yatağımda
Şiirler yazdım adına göz yaşlarımla
Duymadı sesimi kimse
sessiz kaldı mısralarım
Belki tek arkadaşım duvarlar oldu
içi boş hayallere kapıldım
ben o insanlara yanıldım
ah şimdi acıyor sol yanım
İşte Tam şuracığım....
Ali Unutan